Miałem mieszane uczucia po projekcji, wrażenie niewykorzystanego potencjału. Coppola popełnił sporo dość szkolnych błędów przy reżyserii tego filmu, o popełnienie których nigdy bym nie podejrzewał tego artysty. Fabuła miejscami się rozłazi, nowe wątki i postaci nie rozbudowują wizji reżysera tylko wprowadzają chaos. Cały wątek z Rupini jest po prostu przedstawiony dziwacznie, podobnie wątek z agentką z pokoju 6. Pewne postaci po prostu znikają, urywają się zamiast znikać. Wątek alter ego Dominica jest też skopany. Pojawia się w 2 większych scenach bez żadnego wstępu, bez zabiegów wprowadzających - po prostu Roth zaczyna gadać sam ze sobą i wygląda to niezbyt wiarygodnie, miejscami zbyt teatralnie i kiczowato.
Wątek miłosny też nie jest dobrze poprowadzony, kiepsko zrobione retrospekcje z XIX wieku, fantastyczny, mimo że nie oryginalny, pomysł odnalezienia dawno zmarłej ukochanej w bliźniaczo podobnej postaci z innych czasów, (vide Dracula z 1992) został po prostu xle napisany. Za mało w tym liryzmu, za dużo pustych dywagacji na temat reinkarnacji.
Krótko mówiąc jest to kiepski film świetnego reżysera, skutkuje to tym że pewne sceny (choćby finał lub jedna konwersacja z alter ego) są fantastyczne a inne, zupełnie jakby wyreżyserowane przez asystenta Coppoli, są skopane (choćby sceny przed finałem, albo sceny przed retrospekcją i w ogóle masa różnych scen kiepsko powiązanych w jedną całość).
Trudno mi ten film ocenić - zbyt dużo tu niuansów by podsumować to krótko jedną oceną... Mogę jednak powiedzieć że mimo tych wszystkich defektów nie żałuję czasu poświęconego na film; jest w nim coś co sprawia że mimo wad wymienionych wyżej chce się go oglądać dalej.
Ps. Film ma świetną oprawę muzyczną, można jej przesłuchać w całości na oficjalnej stronie.